غریبی تبریزی در قرن دهم هجری و در زمان شاه طهماسب صفوی می زیست. این شاعر خوش قریحه و مسلط به فنون شعر، بر معارف اسلامی چون فقه، اصول، کلام و فلسفه تسلط داشت.
دیوان او که نسخه منحصر به فرد آن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود، شامل اشعار زیبایی به زبان ترکی، در قالب غزل، مخمس، ترکیب بند، مثنوی کوتاه، قطعه، دوبیتی و … است. تذکره مجالس شعرای روم از دیگر تالیفات غریبی و نخستین تذکره ترکی در شرح احوال شعرای روم است.
این تذکره به شرح احوال شعرای آسیای صغیر می پردازد و پس از شرحی در زندگانی مولوی و ارائه نمونه آثاری از او، پنجاه تن از شعرای آسیای صغیر که بیشتر به شیوه مولوی سخن می گفته اند، معرفی می نماید.
دیوان غریبی و تذکره مجالس شعرای روم به اهتمام و تصحیح حسین محمدزاده صدیق در سال 1382 در دسترس پژوهشگران و مشتاقان قرار گرفت.
